بزرگ در کتاب کوچه

بزرگش نخوانند اهل خرد /  که نام بزرگان به زشتی برد ( سعدی )

سر بزرگ ، بلای بزرگ / آنچه شخص را به مخاطره می افکند افکار بلند است.

سنگ بزرگ علامت نزدن است . / طرح های بزرگ و نقشه های بیش از حد توانائی به انجام رسیدنی نیست.

هر که را سر بزرگ ، درد بزرگ 

هر که سرش بزرگتر دردش بزرگتر                  

بزرگی حمام را باید از سربنیه اش تشخیص داد. / نخستین برخورد می تواند معرف شخصیت والا یا پست هر کس باشد.

دختر قاضی را ننه بزرگ هم که باشد می گویند دختر قاضی / فرد اصیل و صاحب نسب در همه حال همان است که هست.

سنگ کوچک هم سر بزرگ را می شکند. 

عاقبت گرگ زاده گرگ شود / گرچه با آدمی بزرگ شود ( سعدی )

بخشش از بزرگتر است و گناه از کوچکتر

دیر زائیده زود می خواهد بزرگ کند./ در ریشخند شتابی نابجا می آورند.

روده بزرگه روده کوچیکه رو خورد . / مزاحی است در اظهار گرسنگی شدید.

شتر هم خیلی بزرگ است.  / بزرگی و شایستگی حرمت به هیکل و جثه نیست.

گوساله که بزرگ شود می شود گاو . / کودک کودن و بی استعداد در بزرگی نیز چیزی نخواهد شد.