بؤیوک تؤکه نی ، اوشاق ییغار
گونلرین بیر گونونده بیر کیشی گؤره ر کی آتاسی چوخ قوجالیب . الی آیاغی توتولوب ، خسته دیر و انون باشینا دوشوب . اوغول آتاسینی امه یینی یادیندان چیخاردیب اونون الیندن یورولار . بیر یول تاپار کی آتاسینی باشیندان آچسین . آخیربیر گون اؤز اؤزونه دییه ر : بئله اولماز آتام هله هله اؤله ن دئییل اونو اپاریب داغ باشینا قویاجایام کی قاییدا بیلمه سین بلکی قورد قوشلار یئسین الیندن قورتولا بیلیم . گئدیب بیر بؤیوک سبد آلار ائوه گه نیره ر . آتاسینی اوتوردار او سبدین ایچینده و اوشاغینان بیرلیکده آتانی آپاریب داغین باشیندا سبدده ن چیخاردار یئره اوتوردار . یازیق اتا مظلوم مظلوم باخار . کیشی ، اوشاغینین الیندن یاپیشیب قاییتماق ایستییه نده ، اوشاق تئزجه نه سبدی گؤتوره ر . کیشی دییه ر : دای سبدی نئینیرسن ؟ آت اورا گئده ک . اوشاق دییه ر : آتا جان بو سبد منه لازیمدیر . اخیر سنی گه تیریب بورا آتاندا بلکی سبد تاپمادیم .
...
کوچکتر از بزرگترها ادب و محبت یاد می گیرد
روزی مردی می بیند که پدرش خیلی پیر شده ، دست و پایش از کار افتاده و بیمار است . نرد مهر پدری را فراموش می کند و به فکر باز کردن پدر از سرش می افتد . سرانجام با خود می گوید : این طوری نمی شود . پدرم حالا حالاها نمی میرد . باید او را بالای کوه ببرم و آنجا رهایش کنم تا طعمه لاشخورها و حیوانات شود . سبد بزرگی می خرد و به خانه می آورد . پدر را داخل آن می گذارد و به کمک فرزند پسرش پدر را بالای کوه می برد و از سبد بیرون آورده روی زمین می نشاند . بیچاره پدر مظلوم و ساکت نگاه می کند .
مرد دست پسرش را می گیرد تا به خانه برگردد . پسر فوری برمی گردد و سبد را برمی دارد .
مرد می گوید : سبد را لازم نداریم . بیاندازش زمین برویم .
پسر می گوید : من لازمش دارم . آخر زمانی که تو را به اینجا می آورم ممکن است سبد پیدا نکنم
گونلرین بیر گونونده بیر کیشی گؤره ر کی آتاسی چوخ قوجالیب . الی آیاغی توتولوب ، خسته دیر و انون باشینا دوشوب . اوغول آتاسینی امه یینی یادیندان چیخاردیب اونون الیندن یورولار . بیر یول تاپار کی آتاسینی باشیندان آچسین . آخیربیر گون اؤز اؤزونه دییه ر : بئله اولماز آتام هله هله اؤله ن دئییل اونو اپاریب داغ باشینا قویاجایام کی قاییدا بیلمه سین بلکی قورد قوشلار یئسین الیندن قورتولا بیلیم . گئدیب بیر بؤیوک سبد آلار ائوه گه نیره ر . آتاسینی اوتوردار او سبدین ایچینده و اوشاغینان بیرلیکده آتانی آپاریب داغین باشیندا سبدده ن چیخاردار یئره اوتوردار . یازیق اتا مظلوم مظلوم باخار . کیشی ، اوشاغینین الیندن یاپیشیب قاییتماق ایستییه نده ، اوشاق تئزجه نه سبدی گؤتوره ر . کیشی دییه ر : دای سبدی نئینیرسن ؟ آت اورا گئده ک . اوشاق دییه ر : آتا جان بو سبد منه لازیمدیر . اخیر سنی گه تیریب بورا آتاندا بلکی سبد تاپمادیم .
...
کوچکتر از بزرگترها ادب و محبت یاد می گیرد
روزی مردی می بیند که پدرش خیلی پیر شده ، دست و پایش از کار افتاده و بیمار است . نرد مهر پدری را فراموش می کند و به فکر باز کردن پدر از سرش می افتد . سرانجام با خود می گوید : این طوری نمی شود . پدرم حالا حالاها نمی میرد . باید او را بالای کوه ببرم و آنجا رهایش کنم تا طعمه لاشخورها و حیوانات شود . سبد بزرگی می خرد و به خانه می آورد . پدر را داخل آن می گذارد و به کمک فرزند پسرش پدر را بالای کوه می برد و از سبد بیرون آورده روی زمین می نشاند . بیچاره پدر مظلوم و ساکت نگاه می کند .
مرد دست پسرش را می گیرد تا به خانه برگردد . پسر فوری برمی گردد و سبد را برمی دارد .
مرد می گوید : سبد را لازم نداریم . بیاندازش زمین برویم .
پسر می گوید : من لازمش دارم . آخر زمانی که تو را به اینجا می آورم ممکن است سبد پیدا نکنم
No comments:
Post a Comment